رئیسجمهور ایالات متحده هیچ نشانهای از تغییر سیاست واقعی خود در حمایت بی قید و شرط از اسرائیل در حالی که این رژیم در غزه در حال نسلکشی است، نشان نمیدهد.
فیلیس بنیس، عضو موسسه مطالعات سیاست و مشاور بینالمللی صدای یهودی برای صلح در الجزیره نوشت: هفته گذشته، جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده ادعا کرد که توافق آتش بس در غزه قریب الوقوع است و می تواند از ۴ مارس اجرایی شود. او در حین خوردن بستنی در نیویورک به خبرنگاران گفت: «مشاور امنیت ملی به من میگوید که ما نزدیک هستیم. موضع واقعی بایدن اما چندان شیرین نبود. در بیانیه بعدی یکی از مقامات ارشد، دولت بایدن مدعی شد که اسرائیل «اساسا» پیشنهاد برای توقف موقت درگیریها را پذیرفته است. اما تا ۴ مارس، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و مدیر موساد او همچنان از اعزام هیئتی به قاهره، جایی که مذاکرات با حماس در جریان بود، خودداری می کردند.
اشتیاق دولت بایدن برای ادعای پیروزی در دستیابی به نوعی آتشبس موقت نشان میدهد که چقدر فشار فزاینده جهانی و داخلی را که خواستار آتشبس فوری، پایان دادن به نسلکشی اسرائیل، پایان دادن به تهدید یک آتشبس و پایان محاصره غزه و ارائه فوری بدون مانع سطوح عظیم کمکهای بشردوستانه را احساس میکند. علیرغم امیدهای بیهوده واشنگتن به ۴ مارس و هدف غیررسمی آتش بس تا آغاز ماه مبارک رمضان در ۱۰ مارس، این توافق همچنان مبهم باقی مانده است. گزارش های رسانه ای نشان می دهد بایدن به رهبران قطر و مصر می گوید که بر اسرائیل فشار می آورد تا با آتش بس و مبادله اسرا موافقت کند. با این حال در ادعای او مبنی بر تحت فشار قرار دادن اسرائیل با توجه به دلیل ادامه وتوی قطعنامههای آتشبس توسط ایالات متحده در شورای امنیت سازمان ملل متحد که آخرین بار در ۲۰ فوریه صورت گرفت و همچنین ادامه ارسال تسلیحات و پول به اسرائیل شک وجود دارد.
قطعنامهای که الجزایر به نمایندگی از گروه عرب ارائه کرد، خواستار آتشبس فوری بشردوستانه شد و تمامی حملات علیه غیرنظامیان را محکوم کرد. این بیانیه به طور خاص «آوارگی اجباری غیرنظامیان فلسطینی از جمله زنان و کودکان» را رد کرد و بدون قید و شرط خواستار دسترسی بشردوستانه بدون مانع به غزه و «ارائه فوری، مستمر و کافی کمکهای بشردوستانه در مقیاس بالا» شد. به طور قابل توجهی، این متن به دستور ماه ژانویه دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ) اشاره میکند که اسرائیل را به طور قابل قبولی در حال ارتکاب نسلکشی یا آمادهسازی برای ارتکاب نسلکشی در غزه میداند و مجموعهای از اقدامات موقت را اعمال میکند که اسرائیل را ملزم میکند تا اقدامات خود را متوقف کند. لیندا توماس-گرینفیلد، سفیر بایدن در سازمان ملل متحد، تنها حق وتو را علیه قطعنامه الجزایر به کار گرفت و در عوض متن جایگزین آمریکا را مطرح کرد و مدعی شد که از آتش بس نیز حمایت می کند. این در حالی است که متن پیشنهادی ایالات متحده خواستار آتش بس فوری یا دائمی یا پایان دادن به نسل کشی اسرائیل نیست و این مانع از حمله به رفح یا پایان دادن به محاصره غزه نمی شود. قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده برای پایان دادن به جنگ جنایتکارانه اسرائیل علیه غزه طراحی نشده است. برعکس، مفاد پیشنویس قطعنامه ایالات متحده نشاندهنده مقاصد واقعی دولت بایدن در قبال حمایت مستمر از اسرائیل است و محدودیتهای آتشبس را که میکوشد ترتیب دهد، آشکار میکند.
در حالی که پیش نویس قطعنامه ایالات متحده از کلمه «آتش بس» استفاده می کند که برای ماهها در کاخ سفید ممنوع بود اما خواستار توقف فوری بمباران نیست. همچنین خواستار آتشبس دائمی نیست و دست اسرائیل را برای از سرگیری بمباران و نسلکشی خود، احتمالا با ادامه حماست آمریکا، باز میگذارد. تقریباً هر چیزی که پیشنویس ایالات متحده خواستار آن است، با آنچه کنار گذاشته شده است، تضعیف میشود. تقاضا برای «رفع همه موانع برای ارائه کمک های بشردوستانه در مقیاس بالا» در غزه مطمئناً قوی به نظر می رسد اما این تنها تا زمانی است که متوجه شوید شکست متن در به چالش کشیدن یا حتی نام بردن مانع اصلی برای ورود کمک یعنی بمباران اسرائیل، به این معنی است که این یک برنامه جدی برای پایان دادن به محاصره مرگبار اسرائیل نیست.
این امر برکسی پوشیده نیست که «دولت بایدن قصد ندارد اسرائیل را در صورت آغاز عملیات نظامی در رفح بدون اطمینان از امنیت غیرنظامیان مجازات کند»، علیرغم ادعای اینکه خواهان طرحی معتبر برای تضمین امنیت فلسطین است. هیچ کس در دولت بایدن حتی به تحمیل پیامدهایی برای رد دائم درخواستهای احمقانه برای خویشتن داری از سوی اسرائیل اشاره نکرده است. تصویر دقیق تر از رویکرد واشنگتن به جنگ اسرائیل علیه غزه، ادامه کمکهای تسلیحاتی ایالات متحده برای مؤثرتر، کارآمدتر و مرگبارتر کردن حمله مرگبار اسرائیل به غزه است.
طبق گزارش وال استریت ژورنال، «دولت بایدن در حال آماده شدن برای ارسال بمبها و سایر سلاحها به اسرائیل است که به زرادخانه نظامی آن اضافه میشود، حتی در شرایطی که آمریکا برای آتشبس در غزه فشار میآورد». تسلیحاتی که ایالات متحده قصد دارد به ارتش اسرائیل تحویل دهد شامل بمب های MK-82، مهمات حمله مستقیم مشترک KMU-572 و فیوزهای بمب FMU-139 به ارزش ده ها میلیون دلار است.